Praagse Lente

Pastorale hulpverlening in Tsjechië en Slowakije

NIEUWSBRIEF STICHTING PRAAGSE LENTE, APRIL 2010

Verslag van mijn voorjaarsreis naar Praag (3-10 maart) en Ostrava (10 – 15 maart)

Het is dit jaar 40 jaar geleden dat ik voor het eerst in Praag kwam! Ik werk er nu sinds 1982, dus al 28 jaar en het is mooi om te zien hoe het werk zich uitbreidt.

Ik ben nog maar kort terug van mijn reis naar Tsjechië en ik ben weer erg onder de indruk van de diepte van de pijn en het verdriet van zoveel mensen die verlangend waren om meer te horen over innerlijke genezing. Het was zo goed om de kracht van Gods aanwezigheid tijdens de seminars te ervaren en te zien dat de deelnemers zoveel goeds konden ontvangen. Ik heb veel verhalen over genezing en bevrijding mogen horen en het was ook te zien aan de mensen, bv doordat ze in plaats van een uitdrukkingsloos gezicht hoop uitstraalden en verwachting.
Iedere reis is speciaal, maar deze reis was toch wel heel bijzonder. Waarom, zo vroeg ik mij af. Voor het eerst kon ik een training geven aan het Tsjechische pastorale team ( zie foto) en het was geweldig om hun enthousiasme te zien en wat een begaafde mensen!
Ook was het bijzonder dat zoveel studenten theologie / sociaal werk intekenden voor het seminar over Innerlijke Genezing en daar studiepunten voor ontvingen; ongeveer 25 studenten waren er en som-migen namen hun predikant, kerkelijk werker, etc. mee, zodat we in Praag met 36 deelnemers waren.
Verder was ik voor het eerst in Ostrava en daar bezochten 40 deelnemers de weekend-conferentie. Velen hadden zich goed voorbereid door de boeken van Leanne Payne en Signa Bodisbaugh te lezen en een aantal van hen bezochten al de PCM van 2008 in Nederland.

Als doel van de Stichting Praagse Lente is geformuleerd:
    Ik kom tot de conclusie dat tijdens deze reis maximaal werd gewerkt aan het realiseren van deze doelstellingen en dat dit deze reis zo bijzonder maakte.

    Ik werd bemoedigd door onderstaand gedicht dat ik vlak voor mijn vertrek las.
    Geef mij de voeten van Mozes
    die kunnen gaan waar ze moeten gaan.

    Geef mij de mond van Mozes
    niet om mooi te kunnen spreken
    maar om te zeggen waar het op staat.

    Geef mij het hart van Mozes
    Een hart vol vuur: groot en sterk.
    Waar wel een heel volk in past.
    Een hart met durf, een hart dat klopt en klopt met liefde

    Voorbereiding
    Op 3 maart
    arriveerden Nanne en ik in Praag waar Karel en Yvona Taschner ons ophaalden
    van het vliegveld en ons naar hotel Diana brachten. We begonnen meteen met het voorbereiden van het gesprek met Lubomir, de organisator van de oktoberconferentie, die in Praag zal worden gehouden; ook was er nog heel wat te regelen mbt het seminar voor de studenten, waarvoor Karel verantwoordelijk was en de voorbereiding voor de pastorale teamtraining op de zondagmiddag.

    Op 4 maart was er het gesprek met Lubomir van KMS. Er werden afspraken gemaakt mbt de conferentie, die van 28-30 oktober in Praag zal worden gehouden.
    Als thema werd gekozen:
    Gods Power for Transformation met als ondertitel: conference about Inner Healing. Lubomir vond het een goed idee dat Signa en Conlee Bodisbaugh zullen meewerken. De conferentie vindt plaats in hetzelfde gebouw als in 2009 en ’s middags zullen de deelnemers kunnen kiezen uit drie workshops. Yvona Taschner en Marek Macak zullen beiden een workshop geven. Goed dat de Tsjechen dat nu ook zelf gaan doen. Verder beloofde ik Lubomir een voorlopig overzicht van de lezingen en de titels van de workshops te sturen vóór eind april en tevens een PR-artikel voor het KMS-Magazine. Zo staat er alweer heel wat op stapel voordat ik nog ga beginnen met het eigenlijke werk hier.
    Hierna heb ik twee pastorale gesprekken met medewerkers en aan het einde van de middag komen Ineke en Eddy aan met de auto. Zij logeren ook in hotel Diana (zie foto) en zij komen het pastorale team, dat bestaat uit Karel, Yvona, Nanne en mijzelf, versterken. Hotel Diana is een ideaal hotel voor ons omdat het goed is en dichtbij de ETS ligt, waar ook nu het seminar en de teamtraining gehouden zullen worden.

    Het seminar op 5 en 6 maart in de ETS
    Het was een avontuur om op 5 maart 6 lezingen te geven, elk van 1,5 uur over: Hoe is God aanwezig bij ons, luisteren naar Hem, de kracht van je voorstellingsvermogen, besef van zijn, de kracht van
    bevestiging, zelfaanvaarding en vergeving. Iedereen was enorm gemotiveerd en vol aandacht; tijdens de pauzes was er steeds ruimte voor gesprek en gebed, waar velen gebruik van maakten. Goed dat we met een groot team waren. Ook helpend was dat er een studente was die prachtig gitaar speelde zodat we veel konden zingen tussen de lezingen door. Als afwisseling waren er praktische opdrachten: alleen of met meerderen en dit hielp hen om de stof te verwerken.
    Op 6 maart ging het over: de kracht van goede herinneringen en genezing van pijnlijke herinneringen, genezing van de wil, gezonde grenzen; we sloten af met een viering waarin o.a. plaats was voor getuigenissen en een persoonlijke zegen voor iedereen.
    Een paar verhalen: er was een man die meteen al na de tweede lezing een gesprek vroeg en vertelde dat hij niet wist waarom hij leefde; alles leek zinloos en leeg, zonder doel. Hij was een ongewenst kind geweest, opgegroeid met een aan alcohol verslaafde moeder en zonder vader; hij was totaal afgesne-
    den van zijn gevoel. Het was mooi om te zien hoe hij zich langzaamaan een beetje kon openen; na het gebed om besef van zijn konden we met hem bidden om bevrijding van een geest van dood en er kwam eindelijk leven in hem. Aan het einde van het seminar vertelde hij dat hij zoveel wist
    over innerlijke genezing maar nu zelf een diepe genezing had ontvangen; eigenlijk hoefde hij niets te zeggen want hij stond gewoon te stralen voor de groep en dat was heel ontroerend.
    Een jonge vrouw vertelde dat ze altijd bang was geweest om iets persoonlijks te delen met iemand anders en dat ze nu had ontdekt dat het een gift is als je iets vanuit je hart met iemand anders kunt delen. Het was ook gevaarlijk tijdens het communistisch bewind om iets met een ander te delen want je wist maar nooit of die ander je niet zou verraden; zulke patronen werken nog lang door en wat goed dat ze nu de kracht van het delen van het goede ontdekte.
    Ook was het zo dat tijdens het communistische bewind de staat bepaalde wat goed was en een eigen wil, een eigen mening, werd alleen op prijs gesteld als dat in de lijn van de partij was. Ook nu waren er veel deelnemers die van zichzelf vonden dat ze een zwakke of zelfs een gebroken wil hadden en die verlangden naar een krachtige wil en vroegen om gebed voor versterking van hun wil. Zelf realiseer ik me ook steeds meer hoe de wil een centrale plaats in ons leven inneemt en bepalend is bij het maken van eigen keuzes.
    Ook hoorden we verhalen van mensen die genezing hadden ontvangen van traumatische ervaringen tijdens de lezing over genezing van pijnlijke herinneringen; sommigen vertelden dat ze nu ook anders naar hun ouders konden kijken en het goede in hun relatie konden zien.
    Het was bemoedigend dat verscheidene deelnemers verlangden om mee te gaan werken in de october-conferentie. Yvona kent hen en zal geschikte mensen uitnodigen voor de toerustingsdag die zal worden gehouden in de ETS in september.

    De teamtraining aan het Tsjechische team op 7 maart
    Zondagmiddag van 13.00 tot 16.30 was er een ontmoeting en training met het Tsjechische pastorale team bestaande uit 8 personen. Het was de vervulling van een droom die ik al vele jaren had: het vormen van een Tsjechisch pastoraal team bestaande uit mensen die visie zouden hebben om het werk en gedachtegoed van Leanne Payne en anderen mbt Innerlijke Genezing in hun land te verspreiden.
    We namen eerst wat tijd voor ontmoeting, vervolgens spraken we over de komende october-conferentie in Praag en over hun mogelijke inbreng. Twee teamleden willen wel een werkgroep doen. Yvona gaat uitzoeken wie we dan als extra pastorale werkers kunnen inschakelen. Marek Macak (teamlid) wil mij vertalen en anderen hadden ook goede ideeën. Ze zullen in juni (leiding Yvona) en in september (leiding Tony) nog een keer een pastorale training volgen.
    Hierna vertelde ik hoe in Nederland het werk van de Stichting Toerusting Pastorale Zorg (TPZ) was ontstaan en hoe het zich had ontwikkeld. Natuurlijk kiezen zij hun eigen manier van werken maar je kunt altijd ideeën opdoen door verhalen van anderen te horen.
    Daarna gaf ik hen de belangrijkste basisprincipes dóór die ik leerde van Leanne Payne en we praktiseerden hoe we voor elkaar konden bidden om meer in verbondenheid met God te leven.

    Het was zo goed om hun enthousiasme te zien en hun bereidheid om tijd vrij te maken om zelf toegerust te worden.

    Maandag 8 maart genieten we als Nederlands team van een wandeling door Praag en een mooi concert

    Dinsdag 9 maart
    vertrekken Eddy en Ineke en geef ik een gebedspastoraat aan een Ondrej die samen met zijn vriend bij mij komt in hotel Diana. Ze reizen er 400 km voor. Ondrej is heel depressief en zijn levensverhaal is er één met heel veel pijn en moeite. Hij is heel intelligent en heel gevoelig: niet eenvoudig en hij zegt steeds: ‘I am a failure’. Het is goed dat we kunnen bidden voor een besef van zijn en voor leven in hem. Ze komen ook beiden vanuit Brno naar Ostrava voor de conferentie daar.

    Woensdag 10 maart
    naar Ostrava
    Nanne reist vandaag weer naar Nederland en ik ga met de sneltrein naar Ostrava waar ik voor
    het eerst ga werken samen met Peter en Petra Polach. Ik heb Petra leren kennen toen ik een seminar over Innerlijke Genezing gaf aan ETS-studenten in maart 2008 en haar man was een uitstekende vertaler in de 2-daagse conferentie in Praag in mei 2009. Peter is sinds 2 maanden predikant van een gemeente die ze zelf hebben gesticht in een stadsdeel van Ostrava waar geen kerk was. Petra haalt mij op van het station en zo rijd ik dwars door deze industriestad, die na Praag de grootste stad is van Tsjechië, samen met Brno. Ik kan in hun flat, waar ze wonen met hun 2 teener-zonen, logeren.

    Op deze dag en de volgende twee dagen waren Petra en ik bezig met voorbereidingen voor de conferentie en met het geven van veel counselings (gebedspastoraten); weer vraag ik mij af hoe het mogelijk is om iets van je leven te maken met zulke traumatische jeugdervaringen en soms toch zelf een steunpilaar voor anderen te zijn. Ik herinner mij een jonge vrouw die altijd leefde vanuit angst en vaak verlamd werd door de vrees voor wat er nu weer voor naars zou kunnen gebeuren. Ze had geen idee wat het was om beschermd te worden. We verwerkten heel wat nare ervaringen en God kwam met zijn vrede in de diepte van haar pijn. Het was mooi toen ze aan het einde van de conferentie naar mij toe kwam en vertelde dat ze niet langer verlamd werd door vrees maar de vrees als het ware in de ogen kon kijken en ontkrachten, wat echt een wonder voor haar was; ook was er veel meer rust in haar gekomen.

    Vrijdagavond 12 maart: de conferentie
    17.30 Start van de conferentie met het thema: ‘De genezende liefde van Gods aanwezigheid’.
    Petra en Petr zijn met een aantal mensen uit hun gemeente op de PCM in Nederland geweest in 2008. Daar zagen ze hoe symbolen, zoals een kruis en kaarsen, in onze zaal een functie hadden en voor het eerst maakten ze nu zelf ook gebruik van de kracht van deze symbolen! (zie de foto waar Petra en Petr staan voor het kruis). De RK-kerk in hun land gebruikte lange tijd de symbolen als middel om hun kerk als de enige ware kerk te claimen en gelovigen klein te houden; daardoor was een negatieve houding ontstaan tav het gebruik van symboliek in kerken.
    Ook hadden ze een erg goede muziekgroep die veel liederen speelden die ze leerden in de PCM-conferentie. Het was voor mij heel bijzonder om mee te maken en om ’How great is our God’ mee te kunnen zingen.
    Deze eerste avond spreek ik over: Luisteren naar God en hoe in Zijn Aanwezigheid te komen.
    We hadden 18 mensen verwacht maar er komen 40! Het pastorale team bestaat uit Petr, Petra en mijzelf dus dat is erg weinig voor zoveel mensen, dus doe ik veel meditatieve oefeningen. Een voorbeeld: ik lees Psalm 139: 4 waar staat dat God ons wil omgeven van voren en van achteren en Zijn hand op ons wil leggen, ik vraag hen deze tekst te laten inwerken en hun voorstellingsvermogen daarbij te gebruiken. Als ik daarna vraag of iemand een vraag heeft of iets wil delen, branden de verhalen los en hebben mensen een diepe ervaring van Gods nabijheid gehad, waarin ze zichzelf in de veiligheid van Gods aanwezigheid konden ‘weten’, voelen of zien en daardoor genezing van afwijzing ontvingen, zichzelf ‘groter’ zagen worden, etc. Heel veel pastoraat gebeurde dus gewoon tijdens de lezingen.

    Zaterdag 13 maart
    Vandaag gaat het over ‘De genezende kracht van Gods liefde’: Hoe Hij ons een besef van zijn wil geven (waardevol en uniek) en kracht om te zijn door zijn verbindende en bevestigende liefde. Verder gaat het over grenzen en over genezing van de wil terwijl we eindigen met een viering. Het is wel een heel bijzondere dag want er komen een aantal predikanten en andere leiders uit Ostrava met wie Petr en Petra lang hebben samengewerkt tijdens de tijd dat ze werkten als studentenleiders. Ze zijn uit dit werk gezet juist vanwege hun bezig zijn met innerlijke genezing. En nu komen deze mensen en ze beginnen zelf zich te openen voor het goede van God.
    Voorbeeld: ik gaf een opdracht om 2 dingen op te schrijven waar ze goed in waren en om dat later te delen met iemand anders. Een voorganger kwam in de pauze naar mij toe en vertelde mij dat hij niets had kunnen verzinnen en dat hij dat erg vond. Ik keek hem aan en daar stond een ontzettend lieve man met prachtige ogen bij wie je je meteen thuis voelde. Ik vertelde hem dat ik de indruk kreeg dat hij goed kon luisteren naar mensen en vroeg hem of dat kon kloppen. Hij dacht lang na en zei toen:’ Ja, ik kan goed luisteren naar mensen.’ En meteen er achteraan: ‘maar dat is nog maar één ding.’ Ik vertelde hem dat ik mij heel veilig bij hem voelde en dat hij heel liefdevol keek en dat ik geloofde dat hij goed was in het geven van liefde aan mensen en ze niet veroordeelde. Heel gelukkig zei hij toen dat hij veel van mensen kon houden en opgelucht en stevig lopend ging hij weg; hij was zich dus helemaal niet bewust geweest van de kracht van zijn gaven.
    Het werd een dag waarin veel verzoening plaats vond tussen leiders; een dag waarin mensen nare beelden en herinneringen los konden laten en nieuwe goede woorden en beelden konden ontvangen.


    Zondag 14 maart
    gaat de conferentie nog een beetje door want dan spreek ik tijdens de dienst over genezing van herinneringen en counsel ik verder nog de hele middag en avond. Veel mensen willen met mij op de foto vóór het kruis want ze hebben iets geproefd van de verlossende en genezende kracht die uitgaat van het kruis. Ze hebben geleerd om niet alleen hun woede, hun pijn, hun teleurstellingen bij het kruis te brengen en los te laten, vergeving te ontvangen of te geven, maar ook om iets goeds te ontvangen van God, van Jezus.

    Afsluiting
    Laat op de avond kijken Petr, Petra en ik op deze tijd van samenwerking terug. Petr is heel positief en vond dat ik een goede theologie had, een goede structuur, duidelijke oefeningen met veel variatie en dat ik mensen niets opdrong en goed bij ze aansloot. Kortom, we gaan samen verder en in het voorjaar 2011 zal ik zijn leiders gaan trainen in het leren toepassen van genezend gebed in pastoraal werk. Zo kunnen ze het zelf gaan leren en er zullen zeker een aantal mensen al gaan meewerken in de october-conferentie in Praag. Ik vraag hem ook mij te helpen in de october-conferentie als vertaler maar of dat gaat lukken naast zijn gemeente, studie en gezin?

    Toekomstplannen.
    Afgesproken is dat ik in september een weekend naar Praag zal gaan om het Tsjechische pastorale team + extra pastorale werkers die mee zullen werken in de october-conferentie te trainen in het geven van pastoraat en het leren toepassen van genezend gebed.
    Net als in Nederland bij TPZ willen ook zij werken met een kerngroep van het pastorale team en een grotere werkgroep. Het plan is om te kijken welke van de extra pastorale werkers passen in het team en na de conferentie gevraagd zullen worden om lid te worden van de werkgroep.

    Van 28-30 october is er de grote 3-daagse conferentie georganiseerd door KMS, waar we met een Nederlands team heen zullen gaan en waar Signa, Conlee en ik de hoofdlezingen zullen verzorgen en waar behalve Nederlanders en Amerikanen ook Tsjechen workshops zullen houden. Zo zien we een ontwikkeling waarin de Tsjechen zelf meer leiderschap gaan nemen en dat is een goede zaak. We hopen dat zij in de toekomst zelf ook conferenties en themadagen gaan organiseren.
    Ook hopen we dat in september het boek: ‘Luisterend Bidden’ geschreven door Leanne Payne in het tsjechisch zal worden gepubliceerd.

    Dit was weer een lang verslag en ik wil jullie graag bedanken voor het lezen hiervan en voor jullie
    meeleven met dit werk op zoveel verschillende manieren. Ik weet dat velen ook met hun gebed achter mij en het team hebben gestaan en dat was te merken. Ik was gezond en had zoveel energie dat iedereen er verbaasd over was. Zonder jullie zou ik dit werk niet kunnen doen: ook veel dank voor de giften; die blijven welkom op Ing-nummer 7330158 ten name van Stichting Praagse Lente te Bilthoven.

    Als slot nog één afbeelding, die ik in mijn werk gebruikte, van Rembrandt zoals hij de storm op zee schilderde. Hij richtte de voorsteven van de boot naar het licht en verwachtte dus kennelijk dat er een oplossing kon komen in deze situatie. Deze afbeelding sprak veel mensen aan.




    Hartelijke groeten en veel goeds gewenst,

    Tony Kalma, Tureluurlaan 24, 3722EC Bilthoven.
    kalma@planet.nl