Praagse Lente

Pastorale hulpverlening in Tsjechië en Slowakije

Reisverslag van de mei-conferentie 2009 in Praag.
Thema: Gods Tegenwoordigheid Geneest III

Werktitel: Op weg naar heelheid in Christus.
Bilthoven, 7 juni 2009

Aan het bestuur van de Stichting Praagse Lente, aan vrienden en belangstellenden.

Lieve vrienden,

We zijn nog maar kort terug uit Praag en ik ben onder de indruk van alles wat we beleefd hebben tijdens ons verblijf in Praag. Het was een heel gezegende conferentie met ongeveer 250 deelnemers en het was prachtig te zien hoe God werkte met Zijn aanwezigheid in de mensen. Er waren ook veel nieuwe mensen: ik sprak bv met een man uit Bratislava die een CD had besteld van de vorige conferentie via de website van KMS, die deze conferenties organiseert; nu was hij gekomen, in z’n eentje, want dit was wat hij zocht.
We hebben veel positieve reacties ontvangen n.a.v de conferentie, zowel rechtstreeks van deelnemers als via KMS en dat geeft ons visie en kracht om door te gaan met dit werk.
Omdat er zoveel nood was bij de mensen was het goed dat we met een groot pastoraal team waren: 7 Nederlandse teamleden, 16 Tsjechische teamleden en nog 7 Tsjechen die meewerkten als vertalers voor ons (waarvan sommigen ook zelfstandig konden werken).
Een bijzonder moment was het toen ik het eerste exemplaar van het boek van Signa Bodisbaugh: ‘Op weg naar heelheid in Christus’ kreeg aangeboden in de Tsjechische vertaling.
Hierbij de foto van de cover van dit boek.
We hopen dat veel mensen dit boek zullen gaan kopen en lezen omdat het
zo’n praktisch boek is en het hen kan helpen om meer in verbondenheid met God te gaan leven en van Hem leren ontvangen .
Graag wil ik jullie bedanken voor allerlei vormen van steun die jullie ons gegeven hebben: zoals mails, telefoontjes, gebed, kaarten en giften, want zonder dat zouden we ons werk in Praag niet hebben kunnen doen.

Voorbereiding voor de conferentie
Maandag 4 mei kwamen Nanne en ik in Praag aan; Yvona en Karel Taschner brachten ons naar Hotel Diana. We namen de tijd om allerlei dingen mbt de conferentie met hen door te spreken en te overleggen over hoe we het een en ander zouden aanpakken.
De volgende morgen, 5 mei, gingen we met hen naar Cultuurcentrum Ladvi, vlakbij de Metrohalte, waar de conferentie deze keer zou worden gehouden. Onze teamleden Martin en Jantine Tensen gingen ook met ons mee, want zij zouden ervoor zorgen dat de zaal de deelnemers een warm welkom zou geven door gebruik te maken van bloemen en van kleden in allerlei tinten.
Lubomir Ondrasek, de organisator van de conferentie namens KMS (Christian Mission Society) ontving ons in Ladvi en bracht ons naar de verschillende zalen. De conferentiezaal bleek een erg mooie grote zaal te zijn en ook de zalen voor de workshops en het pastorale team waren prima. Het was goed te merken dat dit al de derde conferentie was die KMS organiseerde.
Inmiddels waren de andere teamleden: Ineke en Eddy de Pender en Janna Beek ook in het hotel gearriveerd en laat in de middag aten we daar met elkaar: tijd voor overleg en contact. ’s Avonds hadden we ons gezamenlijke ‘uitje’ en gingen we naar de opera ‘De barbier van Sevilla’ wat echt genieten was.
Zowel 6 als 7 mei hadden we ’s morgens onze teambijeenkomsten waarin we allerlei dingen mbt de conferentie met elkaar bespraken en waar veel ruimte was voor gebed.

Donderdagavond 7 mei: de instructieavond voor het pastorale team.
Deze keer hadden we hiervoor één avond genomen van 18.00 – 21.00 uur in de ETS.
Yvona Taschnerova en Blanka Machova droegen hiervoor de verantwoordelijkheid. Helaas kon Blanka hiervoor geen tijd vinden en kwam de organisatie bij Yvona terecht. Er was te weinig tijd geweest voor een goede PR en dat was te merken in de opkomst: ongeveer 40 aanwezigen. Het was wel bemoedigend om te merken hoe gemotiveerd ze waren.
Iedereen ontving weer (in het Tsjechisch) de instructies over het hoe en waarom van ‘Genezend Gebed’. Onder gitaarbegeleiding van de directeur van de ETS, Jan Vales, zongen we een paar liederen en heette Yvona iedereen welkom. Helaas konden mijn vertrouwde vertalers niet op deze avond aanwezig zijn en had ik een nieuwe onbekende vertaler. Hij beheerste de Engelse taal prima maar we waren geen zielsverwanten en dat werkte toch lastig. Karel Taschner besloot naar aanleiding hiervan dat hij voortaan eerst de vertalers wilde kennen voor ze in te schakelen.
Net als bij vorige instructieavonden gaf ik eerst een stukje theorie, bv over hoe je meer in verbondenheid met God kunt leven en meer open kunt worden om Zijn liefde te ontvangen, gevolgd door een gebed in de groep; daarna liet ik zien hoe je dit gebed( nav Johannes 17: 25,26) met iemand zou kunnen bidden en een vrijwilliger meldde zich snel.
Vervolgens nodigde ik iedereen uit om dit gebed voor elkaar te bidden in twee- of drietallen. Het thema van de conferentie was: ‘God Tegenwoordigheid Geneest’ en daarom was het heel belangrijk om de pastorale werkers duidelijk te maken dat God geneest en dat wij mensen mogen helpen om van Hem te gaan ontvangen en naar Hem te leren luisteren; en dat mogen we ook eerst zelf gaan praktiseren.
Hierna vertelde ik welke thema’s op de conferentie aan de orde zouden komen en we bespraken zoveel mogelijk de gebeden die daar gebeden zouden worden zoals: voor schuldbelijdenis en vergeving, reiniging van het voorstellingsvermogen, genezing van de wil, besef van zijn en het zegenen.
Aan het einde van de avond nodigde ik iedereen uit om een zegen te ontvangen. De mensen die waren gekomen om meer te leren over pastoraal werk maar niet mee zouden werken in het pastorale team ontvingen achterin de zaal een zegen; de vertalers voor het Nederlandse team gingen naar de zijkant om een zegen te ontvangen en de mensen die mee wilden werken in het pastorale team tijdens de conferentie kwamen naar voren om gezegend te worden voor deze taak en ontvingen ook een flesje met olie, wat ze kunnen gebruiken bij het zegenen. Het is geruststellend voor hen dat ze tijdens de conferentie kunnen kiezen om eerst zelf gebed te ontvangen voordat ze met anderen gaan bidden.
Ik merkte wel dat dit allemaal erg veel was om op één avond te doen; tot nu toe hadden we altijd twee avonden genomen voor instructie. De reden om alles op één avond te doen was dat velen van ver komen en er daarom waarschijnlijk alleen op de tweede avond zouden zijn en dan de eerste avond zouden missen. Toch waren er in 2007 veel mensen op beide avonden en het is goed om hier nog eens verder over na te denken.

Vrijdag 8 mei: de eerste dag van de conferentie
’s Morgens om 8 uur zijn we als team al aanwezig in de zaal om alles goed te kunnen voorbereiden. Het podium wordt erg mooi met de bloemen en het grote lichte kruis en we hopen dat de Tsjechen ook de waarde en het belang van symboliek zullen gaan zien en daardoor dieper de betekenis hiervan gaan beleven.
Ook hebben we een goede voorbereiding met het pastorale team olv Eddy de Pender; waarin we elkaar zegenen en ook zegenen we de leden van met muziekteam.
Om half 10 opende Karel Taschner de conferentie en heette iedereen hartelijk welkom, daarna deed Lubomir Ondrasek de organisatorische mededelingen. Karel Petkov was weer de leider van het muziekteam en we waren blij dat Irene weer kon zingen na haar lange periode van ziekte. Na de lofprijzing/aanbidding mocht ik de Nederlandse teamleden voorstellen en vertelden ze zelf iets over de inhoud van hun werkgroep die ze ’s middags zouden geven.
De inleidingen van deze eerste morgen gaan over ‘Groeien in intimiteit met God’ en de leidende tekst voor de conferentie is uit Col 2:6 ‘Nu gij Christus Jezus, de Here, aanvaard hebt, wandelt in Hem, geworteld en dan opgebouwd wordend in Hem, bevestigd wordend in het geloof, zoals u geleerd is, overvloeiende in dankzegging. In mijn inleiding gaat het vooral over het vetgedrukte gedeelte en in de andere lezingen grijp ik vaak terug op deze tekst. Het is een heel bemoedigende tekst omdat het de mensen duidelijk maakt dat ze niet perfect hoeven te zijn maar opgebouwd ( is groeien) mogen worden door en in Jezus’ aanwezigheid.
Ik merk weer hoe belangrijk het is om een PowerPoint Presentatie te gebruiken, want de beeldende taal spreekt mensen aan in hun hart; dat vertellen ze mij ook en ze vragen mij om een kopie van sommige beelden die ze zagen (bv van deze afbeelding rechts)

Als ik na het eerste deel een uitnodiging doe om te gaan staan, als ze verlangen naar een diepere (hart)relatie met God, of als ze Jezus willen aanvaarden in hun leven, dan staat bijna iedereen op. Dat is heel ontroerend en ik bid voor iedereen vanaf het podium; de mensen kunnen later voor een persoonlijke zegen/gesprek naar één van de teamleden gaan, die aan de zijkanten staan. In de pauzes bid ik ook met de mensen.

Het tweede deel van de inleiding gaat vooral over geworteld zijn…hoe je geworteld kunt zijn en gevangen kunt zitten in angst, verdriet, schuld, een negatief zelfbeeld, boosheid, teleurstelling etc en hoe groot Gods verlangen is om ons daaruit te bevrijden. Er is veel herkenning en wat is er veel verdriet en ook lichamelijke pijn bij de mensen. Soms schreeuwt iemands lichaam uit wat de ziel niet kon zeggen en hielp het om iemand te omhelzen en te zegenen met vrede, omdat de pijn van nooit aangeraakt te zijn te groot was.
Ook vertelt iemand me hoe ze haar hele leven van haar moeder hoorde dat ze haar moeders leven verwoestte door geboren te worden; ze gelooft dat zij er de oorzaak van is dat haar moeder stierf toen ze 16 jaar was en wat een verdriet heeft ze. Als ze haar hele verhaal vertelt aan mij, ziet ze zelf in hoe moeilijk moeders leven was met een man die alcoholist was en kan ze zien dat haar moeder weinig mogelijkheden had om haar te geven wat ze nodig had; ze kan dan ook zien hoe ze het zelf nodig heeft om getroost te worden ipv zichzelf te beschuldigen…
Dit zijn maar een paar verhalen maar wat is er een nood! Tijdens alle pauzes praten en bidden we met de mensen en horen hartverscheurende verhalen.

‘s Middags gaat de eerste lezing over ‘Herstel van echte manlijkheid en echte vrouwelijkheid.’ Een heel nieuw thema voor hen, zoals het dat ook voor mij was toen ik Leanne Payne daarover hoorde spreken. Ik vond het toen moeilijk om te begrijpen maar het is heel wezenlijk. Deze middag probeer ik over te brengen hoe belangrijk het is dat we gaan ontdekken dat we beiden: man zowel als vrouw, manlijke en vrouwelijke kwaliteiten hebben passend bij ons man en vrouw-zijn en hoe we als man en vrouw elkaar kunnen aanvullen en elkaar nodig hebben. Ook hoe we door onze gezinssituatie bepaalde kwaliteiten sterk hebben ontwikkeld, bv het vrouwelijke (vermogen om te ontvangen, te zijn, etc) en veel minder het manlijke (vermogen om initiatief te nemen , te doen etc). Ik lees een getuigenis voor dat ik ontving van een jonge man, die als meisje was opgevoed en een hele weg ging om zijn manlijke kwaliteiten te ontwikkelen en zichzelf te accepteren als man.
Het was mooi dat er na de inleiding ook echtparen naar voren kwamen om een zegen te vragen over hun huwelijk en om hun verlangen te zegenen om elkaar te helpen om meer compleet te worden.

Van 16.00 tot 17.30 werden er drie workshops gegeven waar de deelnemers zich voor konden opgeven:
1. Janna Beek : Hoop in lijden
2. Martin Tensen: Geestelijke volwassenheid en luisteren naar God
3. Ineke en Eddy de Pender: Hoe genezend gebed een plek te geven in de kerk.
We ontvingen goede berichten van de deelnemers over hun meedoen in één van de workshops en voor alle werkgroepen was een fijne opkomst. Zo konden de deelnemers zelf een keuze maken welk thema hen het meeste aansprak. Zelf bezocht ik de workshop van Martin en weer viel het me op met hoeveel inzet de deelnemers de praktische oefeningen deden die Martin gaf mbt het luisteren naar God. Er was zo’n verlangen om zelf te groeien in hun relatie met God en handvatten daarvoor te ontvangen.
Het valt wellicht te overwegen om een volgende conferentie iedere dag een keer workshops te houden en dan ook met Tsjechische sprekers.
Op verzoek van Karel Taschner sprak ik ’s avonds over: ‘Omgaan met pijn en de kracht van vergeving.’ Hij vroeg me dit nav Nanne’s ziekte van vorig jaar; wat een eenvoudige operatie had kunnen zijn liep uit op een lange periode van pijn en 5 weken ziekenhuis, doordat een specialist weigerde een foto te maken, waardoor de 1e operatie mislukte en later alles wat mis kon gaan ook fout ging.
Ik ga in op de vraag van het waarom van het lijden en vertel hoe het me steeds duidelijker wordt waarom Jezus leed aan het kruis. Zijn lijden was zo diep dat Hij altijd dieper is geweest dan wij kunnen komen en Hij draagt ons er doorheen. Verder gaat het over hoe Jezus ons kan genezen als wij Hem toelaten in onze pijn, onze boosheid etc en hoe Hij ons wil helpen te vergeven en los te komen van de leugens die tegen ons zijn gezegd.
Heel veel pijn is er bij de mensen omdat ze de negatieve woorden hebben geloofd die tegen hen werden gezegd. Pijn ook van schreeuwen en altijd ruzies thuis en dat nog altijd horen in hun oren; het is altijd weer bizonder om te zien hoe genezend het is als ik vraag of God met zijn liefdevolle klanken in hun oren wil zingen en dan zing ik voor ze. Ik hoor van mensen dat Zijn rust naar binnen stroomde.
Veel gebeden hadden te maken met niet kunnen vergeven en vast te zitten in boosheid. Het hielp mensen om naar het kruis toe te lopen en Jezus te vragen in hun pijn te komen of een tijdje bij het kruis te staan of te zitten.
Er waren mensen die zo geleden hadden doordat ze thuis geen liefde hadden ontvangen; ze vroegen om een aanraking: houd me even vast; ze wilden hun ouders vergeven dat ze (in de ogen van hun ouders) nooit goed genoeg waren en Gods waarheid horen: dat ze hun best hadden gedaan.

Zaterdag 9 mei
We begonnen met de bijeenkomst van het pastorale team met instructie en zegenen van elkaar. Na het welkom en de lofprijzing/aanbidding olv de muziekgroep, volgde de eerste inleiding over: ‘Besef van zijn’ .Hierbij sprak ik over hoe belangrijk de eerste levensjaren zijn in het leven van een kind om zich welkom, geliefd en van waarde te weten. Ik ga o.a. in op ps 139: dat we al gezien en geliefd zijn door God in de baarmoeder en dat Hij kan komen met Zijn woorden en Zijn liefde in ons gemis en kan aanvullen wat ons heeft ontbroken.
In het gebed voor de hele zaal staat bijna iedereen op om dit gebed voor besef van zijn te ontvangen en het is heel mooi dat Gods vrede zo intens neerdaalt als ik zing, wat later overgenomen wordt door de muziekgroep. Het pastorale team is de hele pauze nog bezig met bidden, ook voor mensen die al heel jong gescheiden zijn geweest van hun moeder, doordat moeder ziek was, ze lang in de couveuse waren, etc. Er was vaak zo’n leegte in hen en we baden dat Gods liefde zou komen in die leegte en vaak bleek een omarming al zo zegenend voor hen, want je kunt wel praten over liefde maar het is ook nodig dat te laten voelen.
Ik herinner me dat ik met iemand sprak die altijd het gevoel had: ik had er niet moeten zijn; ze werd geboren als tweede van een tweeling en niemand verwachtte haar en welkom was ze niet.. Goed dat ze wel gewenst was door God en geliefd door Hem en dat Hij haar welkom heette.
De tweede lezing van de ochtend ging over: Grenzen. Over het waarom van de noodzaak van het stellen van grenzen en hoe die gevormd worden; over herstel als ze beschadigd zijn. Grote lijn was: Take the good in and keep the bad out (Deuteronomium 30:19,20).
Voor veel mensen was dit een heel belangrijk thema, zeker gezien hun achtergrond van onderdrukking door het communisme. Zij hadden toen niets te willen of grenzen te stellen en Christenen hadden het extra zwaar in die tijd. Dat werkt nog steeds dóór.
Bij een uitnodiging om te gaan staan als je je niet vrij voelde om je eigen mening te zeggen, staat bijna iedereen op; wat leven er veel mensen in angst voor afwijzing of zijn ze van binnen verlamd.
Ook hoor ik veel verhalen van mensen die juist het negatieve vast houden en het positieve niet vast kunnen houden. Ze missen een goede basis en we zegenen hen met het vermogen het goede vast te houden en leren hen zich op Gods goede woorden over hen te richten.
Veel vragen ontvang ik of ik hier meer onderwijs over wil geven een volgende keer en ook over genezing van de wil, want wat is het moeilijk voor velen om nee, maar ook om van harte ja te zeggen.
Dit blokkeert hun kracht om te zijn!

De laatste lezing gaat over: ‘Genezing van herinneringen’ waarbij ik ook veel aandacht geef aan de waarde die de bijbel geeft aan het gedenken van al het goede wat God deed. Hoe genezend het kan zijn om je het goede te herinneren om van daaruit hoop en vertrouwen te putten. Ik probeer hen hoop te geven dat pijnlijke herinneringen in een proces kunnen genezen als we Jezus toestaan in de pijnlijke situaties te komen en we Hem kunnen gaan ontvangen; zo ontvangen we genezing in ons denken en in ons gevoelsleven. Weer is er veel pastoraat, ook op het gebied van seksueel misbruik; groot is de pijn als mensen niet geloofd werden als ze vertelden dat ze werden misbruikt door opa , broer, etc.

Dan is het tijd voor de slotviering van Gods hoop en liefde. Na een korte uitleg konden mensen naar vijf plaatsen gaan en daar verschillende dingen doen:
  • naar het kruis gaan en een briefje bij het kruis leggen als ze iemand vergeving wilden schenken of vragen; ze konden ook naar een lid van het gebedsteam gaan; daar werd veel gebruik van werd gemaakt,
    • water gebruiken als symbool voor reiniging of toewijding,
    • een druif nemen of elkaar een druif geven als teken van verbondenheid met God,
    • een lichtje aansteken wat je kon verbinden met een persoonlijke dank/ of voorbede,
    • een persoonlijke zegening ontvangen bij een gebedsteamlid.
Bij de zegening hadden een aantal mensen het verlangen om gezegend te worden met kracht om er echt zelf te kunnen zijn, om ja of nee te kunnen zeggen. Verder zegenden we hen met Gods aanwezigheid: dat Hij datgene wat ze ontvangen hadden verder in hen zou uitwerken.
Ik werd wel geraakt door mensen die mij vroegen: ‘Kom terug bij ons. We willen nog zoveel leren over hoe te leven met God in ons dagelijks leven.’
Dit stimuleert mij wel om dóór te gaan met het werk daar.

Na sluiting van de conferentie met een algemene zegen was er nog een evaluatie met het pastorale team. Het was zo goed om hun verhalen te horen over hoe ze zelf gezegend werden en hoe ze er voor anderen waren. Ze wilden graag een volgende keer weer meewerken.
’s Avonds aten we als Nederlands team tot besluit van de conferentie samen met het tsjechische organisatieteam. We hadden fijn samengewerkt en de man die verantwoordelijk was voor de kwaliteit van het geluid waardeerde het erg dat ook hij gezegend werd tijdens zijn werk.
Het bleek dat, naast de kaart die iedere deelnemer gratis kreeg, 440 fotokaarten waren verkocht (die ik had meegenomen) van foto’s mbt relaties tussen vader/moeder/kinderen; deze kaarten waren speciaal gemaakt voor het werk in Praag en wat helpen deze kaarten mensen om een goed beeld te ontvangen van hoe een goede relatie kan zijn..

Zondag 10 mei
Nanne en ik blijven nog een paar dagen in Praag; de andere teamleden vertrekken deze dag.
Om 10 uur spreek ik in de kerkdienst van Cirkev Bratrska in Czerny Most. Ik geniet van de prachtige liederen die we zingen en spreek over ‘Grenzen’ nav de tekst Spreuken 4: 23 Bescherm je hart. Er zijn ook nog een aantal conferentiegangers en het is goed dat er tijd is om met een aantal mensen te praten en te bidden, want wat is dit een heftig thema voor hen.
Na afloop van de dienst hebben Nanne en ik een gesprek met Yvona en Karel nav de conferentie. Zij willen verder in hun land met deze bediening: ‘Genezing van de ziel door genezend gebed’.
Als eerste stap zien ze de vorming van een tsjechisch team en met elkaar maken we een lijst van mogelijke team- en aspirantteamleden. Toewijding zal voorop staan en natuurlijk moeten ze het gedachtegoed van Leanne Payne kennen en zo willen werken en dat ook kunnen.
Van 28 tem 30 oktober zal Mario Bergner een conferentie geven in Nederland en dat biedt hun een mogelijkheid om met een kerngroep deze conferentie te bezoeken en te kijken hoe wij het doen als team. En wie weet organiseren we het komend voorjaar een instructieweekend voor hun team.
En dan najaar 2010 weer een grote conferentie in Praag over ‘Gods Tegenwoordigheid Geneest’. Voorstel van Karel Taschner is een driedaagse conferentie van 28 tem 30 oktober en de optie is al genomen op Ladvi.

Maandag 11 mei
Gesprek met Lidija Prochazkova in de ETS (opleiding theologie); zij nodigt mij uit, namens Jan Vales de directeur van de ETS, om voorjaar 2010 een weekendtraining van 20 lesuren te geven aan de 1e en 2e jaars-studenten van de parttimeopleiding van de studie theologie en pastoraal/maatschappelijk werk. Ik zal haar mijn data’s mailen en hoor van haar.

Dinsdag 12 mei
Gesprek met Mirek Hora van uitgeverij Navrat, die de boeken van Leanne Payne en nu ook van Signa Bodisbaugh uitgeeft. Deze christelijke uitgever heeft het moeilijk om financieel rond te komen en hoewel de boeken van Leanne niet slecht verkocht worden zijn het ook geen bestsellers. We moeten hem financieel helpen en daar praten we over. We willen ook graag het boek: ‘Luisterend Bidden’ uitgeven in het tsjechisch en als de oktoberconferentie 2010 er komt, zou dat kunnen lukken in september 2010. We zegenen hem met wijsheid en moed om dóór te gaan nu alles zo moeilijk lijkt en hij ook gebrek aan medewerkers heeft, omdat hij geen grote salarissen kan betalen.

Woensdag 13 mei.
Afscheid van Praag en naar huis.
Hiernaast nog een foto van het Nederlandse team.
Het was een intensieve en gezegende tijd!

Tenslotte
Het is weer een lang verslag geworden maar zo kan ik zelf ook het een en ander nog eens nalezen!
Er zijn veel ontwikkelingen in het werk in Praag en dat is goed. In de toekomst moeten de Tsjechen zelf het werk daar gaan organiseren en dragen; we hopen in de volgende conferentie ook Tsjechen in de workshops te laten spreken.

Over de toekomstplannen heb ik al het een en ander geschreven en voor dit jaar zijn de plannen:
Van 24 tem 27 juli ga ik alleen naar Praag en logeer in Hotel Diana.
Vrijdagavond 24 juli zal ik een gebedspastoraat doen.
Zaterdag 25 juli trouwt Tomas Josefik met Hanka en ik ben uitgenodigd op hun bruiloft. Toen ik Tomas ontmoette 8 jaar geleden was hij iemand zonder hoop en in de war mbt zijn seksuele identiteit. Nu is hij afgestudeerd arts met een goede baan en een prachtige vriendin. Wat hoopgevend!
Zondag 26 juli zal ik spreken in de kerkdienst van Cirkev Bratrska in Czerny Most met daarna twee gebedspastoraten en maandag vlieg ik weer naar huis.

Van 29 oktober t/m 1 november zal Mario Bergner een conferentie geven in Nederland en daar verwachten we een deel van het nieuw te vormen Tsjechische team.

In november zal ik waarschijnlijk een korte conferentie geven in Ostrava op uitnodiging van Petr Polach, die daar predikant is; ik werk fijn samen met Petra Polachova, zijn vrouw.

Dit was het dan weer!
Giften blijven zeer welkom op postbank 7330158 tnv St. Praagse Lente, Bilthoven. Op de website www.leannepayne.nl vind je info over de Stichting Toerusting Pastorale Zorg.

Hartelijke groeten,
Tony Kalma,
Tureluurlaan 24,
3722EC Bilthoven
kalma@planet.nl