Praagse Lente

Pastorale hulpverlening in Tsjechië en Slowakije

Nieuwsbrief St Praagse Lente met verslag reis 7-12 maart naar Praag.
Bilthoven, 24 maart 2007

Lieve vrienden, bestuur en belangstellenden,

Het is heel fijn om te kunnen zeggen dat ik een heel gezegende tijd heb gehad in Praag en dat het goed gegaan is, óók met mijn gezondheid. Jullie weten dat ik er nog half ziek heenging, maar het ging vrij snel beter met me. Het was wel apart om te merken dat ik de ideeën/gedachten op het moment dat ik ze nodig had ontving en dat mijn aantekeningen zich ordenden tijdens de bijeenkomsten. Ik had door mijn ziekte onvoldoende tijd gehad om thuis alles uit te werken; zo was ik aangewezen op Gods hulp en die kwam ook. Dank voor alle steun die ik op zoveel manieren van jullie heb ontvangen o.a. door telefoontjes, mails, kaartjes én natuurlijk jullie gebed.
Het was eigenlijk de eerste keer dat alles mbt de conferentie perfect was georganiseerd door een team dat geleid werd door Blanka; zij verzorgde de registratie van de deelnemers, de organisatie en de gastvrijheid, samen met twee studenten. Yvona zorgde voor alles rondom het tsjechische pastorale team, dat bestond 12 personen, die ook in de toekomst met ons willen samenwerken. Velen van hen hebben persoonlijk veel genezing ontvangen in eerdere conferenties en willen nu gaan uitdelen aan anderen. Daardoor kon ik ook meer rust nemen (dat was ook echt nodig), bv in de pauzes, want zij konden het counselen overnemen.
Het is prachtig om te zien hoe het werk groeit; de volgende stap is dat we meer duidelijkheid moeten gaan scheppen rondom onze identiteit. We willen blijven samenwerken met ETS (Evangelical Theological Seminar) en KMS (Christian Mission Society). Yvona en Karel Taschner zullen zich beraden over een naam voor ons werk.
Ik werkte deze keer met twee vertalers: Mark Macak vertaalde mij tijdens de conferentie en hij is heel erg goed. Blanka vertaalde mij tijdens de pastorale training en in de kerkdienst en dat was ook goed.
Overzicht van mijn werk en verblijf in Praag
Woensdagmiddag 7 maart kwam ik in Praag aan en werd per auto opgehaald van het vliegveld door Karel en Yvona. Dat gaf ons de gelegenheid om meteen naar hotel Diana te gaan om te onderzoeken of dit een goede plek zou kunnen zijn om daar als team tijdens de oktoberconferentie (17-20 oktober) te gaan logeren. Het bleek een heel goed hotel met een plezierige chef die ons van alles vertelde en ook de kamers en het restaurant liet zien. Als we op tijd bespreken komt dat prima voor elkaar. Karel Taschner bood aan om alle organisatie voor het nederlandse team te regelen en Yvona zal alle organisatie op zich nemen mbt het pastorale team, samen met Blanka.
Ik logeer nu weer bij hen. Karel heeft het erg druk als directeur van de ETS; hij heeft ontzettend veel pijn in zijn knie en kan nauwelijke lopen. Iedere dag mag ik hem zegenen en we bidden gericht voor genezing van zijn knie.Tot onze vreugde gebeurt dat ook en kan hij weer bijna normaal lopen zonder pijn, als ik maandag vertrek. Ik geloof zo in de kracht van doordrenkend gebed. Vandaag belde ik hem en het gaat nog steeds goed. Yvona heeft veel problemen met haar ogen en veel verdriet o.a. omdat ze geen contact meer kan krijgen met hun geadopteerde zoon die alcoholist is. Dus wat bemoediging en troost is wel nodig.
Donderdag 8 maart had ik een stevig gesprek met de uitgever Miroslav Hora (Navrat) en Karel Taschner over de uitgave van het tweede en derde boek van Leanne Payne in het tsjechisch. De problemen met de vertaler zijn opgelost en hij mag ook het derde boek: ‘The Healing Presence’ vertalen. We besluiten dat er een voorwoord in zal komen en er is maar één persoon die dat het beste zou kunnen doen: Pavel Hosek, die doceert aan de theologische faculteit in Praag en heel goed bekend staat. Hij belooft dit te zullen doen en verder zoeken we nog een aantal bekende personen die op de achterkant van het boek een aanbeveling kunnen schrijven. Over de cover (ik stuurde een idee voor een cover) en de titel wordt nog geen besluit genomen. Wel zijn de kosten voor de uitgave van dit boek een hot item: € 6000.- voor 2000 exemplaren; gelukkig had de Stichting Praagse Lente al € 1500 vooruitbetaald. De Stichting moet dus nog € 4500 betalen en bedingt dat van ieder verkocht boek 50 Kc ( € 2) zal zijn voor de vertaalkosten van het volgende boek. Daar wordt nog over nagedacht.
Op vrijdag 9 maart volgt er een gesprek, samen met Karel, met Lubomir Ondrasek: de organisator van de oktoberconferentie. Hij zal alle publiciteit en organisatie verzorgen; ik moet alle afbeeldingen en teksten op powerpoint aanleveren en hij zorgt voor de tsjechische vertaling.
Hij regelt ook ism Karel dat ik één dagdeel vertaald word door Pavel Hosek en de andere twee dagdelen van de conferentie door Marek Macak. Dat is wel geweldig! Ook besluiten we dat niet iedereen zich kan opgeven voor het pastorale team maar dat meewerken hierin alleen op uitnodiging zal zijn; dit om de kwaliteit te waarborgen.
Daarna volgt een telefonisch gesprek met de vertaler: Honza Scraml. Gelukkig is nu de samenwerking met de editor verbeterd en hij is blij dat hij het derde boek ook mag vertalen. Er zijn nog wat aanpassingen nodig mbt het gebruik en zegenen van water; hierover zal overlegd worden met Martin Tensen en Leanne Payne.
De conferentie
Donderdagavond 8 maart is er de training voor de pastorale werkers: instructie over genezend gebed. Er komen 20 geïnteresseerden en 12 personen besluiten om in deze conferentie mee te werken. Dat is fijn en het is ook bizonder dat ze uit zoveel verschillende kerken komen. De meeste personen ken ik wel en zij hebben al aardig wat ervaring. Eén persoon herkende ik nauwelijks, want in vorige conferenties was het net een schuw vogeltje en nu is ze hier! Ze vertelt me dat zo zoveel genezing ontvangen heeft het vorige jaar; ze kon toen geen aanraking verdragen. Maar toen er met haar gebeden werd om besef van zijn, was er iets heel dieps in haar gebeurd en dat had haar tot een vrijer mens gemaakt die kon genieten van aanraking en haar eigen plek wil gaan innemen. Nu wilde ze zich bekwamen in pastoraal werk en met anderen meelopen en leren; prachtig. Ik vertel de teamleden wel dat, als ze merken dat ze zelf gebed nodig hebben, ze eerst zelf mogen ontvangen (doe je badge maar even af). Aan het einde van de avond ontvangen de mensen die meewerken in het team een mooi flesje met olie; zo kunnen ze voor elkaar bidden en elkaar zegenen.
Vrijdagavond 9 maart begint de conferentie. Er komen 70 deelnemers uit het hele land; velen hebben de aankondiging in het blad van de KMS gelezen. Na de lofprijzing/aanbidding volgt de eerste inleiding van deze avond over: ‘Genezing van het denken.’ Ik deel een papier uit met een aantal bijbelverzen over wie we zijn, zoals ‘I am hidden with Christ in God’, ‘I am complete in Christ’, ‘I am a citizen in heaven’, ‘I am Christ’s friend’, etc; ik vraag hen één zin te onderstrepen die ze aanspreekt en één zin te onderstrepen waarmee ze op ontdekkingsreis willen gaan gedurende deze conferentie. Dat maakt hen actief betrokken. Verder over hoe we vernieuwd kunnen worden in ons denken en hoe we kunnen praktiseren wat God zegt in Filippensen 4:8,9 (bedenk wat waardig is, lof verdient..kortom richt je op dat wat goed is) en ook hoe we blokkades kunnen slechten, zoals angst voor verwerping, introspectie, zelfhaat, etc. We doen ook oefeningen, o.a. Gods Tegenwoordigheid praktiseren. En veel mensen willen gezegend worden met Gods vrede. Het tweede deel van de avond gaat over: hoe te komen van wanhoop naar hoop.Ik gebruik ook afbeeldingen van personen uit de geschiedenis van Tsjechië die het volk leidden naar de hoop.Dat sprak wel aan. Velen willen met hoop gezegend worden en met vertrouwen in Gods beloften voor hun leven.

Zaterdag 10 maart
Ik heb het programma grondig gewijzigd nav gisteravond, toen ik in gesprekken merkte dat ik echt moest spreken over ‘Besef van zijn.’ Daar begin ik mee, gevolgd door een lezing over: ‘Omgaan met pijn en woede.’ In de middag nog over ‘De kracht van goede herinneringen’ en ‘genezing van pijnlijke herinneringen’ en over ‘vergeving’ ; we eindigen met een viering van Gods liefde. Een heel programma dus.
Na de lofprijzing vraagt iemand of ze alsjeblieft nog een keer de afbeelding mag zien van grootvader en kleinzoon die hand in hand door het bos lopen; het is een foto van Nanne die met een heel kleine Boas in het bos loopt- op de rug genomen..Ik lees ps 16:11 erbij:’U maakt mij de weg van het leven bekend’….Die foto raakt haar en ze wil zo graag worden als een kind en vertrouwen dat ze ook de weg naar het leven zal vinden..Aan het einde van de dag komt ze naar mij toe en zegt: Ik voel me zo nieuw en ik heb echt de weg naar het leven gevonden, want ik kan nu het goede denken voor mezelf; ik zat gevangen in negativiteit. Ze zag er zoveel mooier uit, want toen ze kwam was er geen expressie in haar gezicht.
Verschillende mensen vertellen spontaan hun verhaal. Een paar voorbeelden: iemand vertelde hoe ze geleerd had om Jezus te vragen om te komen in een pijnlijke herinnering. Ze had zich altijd zo alleen gevoeld als haar vader haar sloeg, want niemand beschermde haar; nu had ze ‘gezien’ in een beeld hoe Jezus bij haar kwam en de slagen voor haar opving en haar beschermde; dat deed haar buitengewoon goed. Iemand anders vertelde dat ze vorig jaar leerde over de kracht van liefde; dat ze altijd streed met haar tienerdochter. Ze was na de november-conferentie naar haar dochter gegaan en had gezegd dat ze van haar hield en dat het haar speet dat ze altijd zo lelijk had gedaan. In haar gedachten zegende ze nu haar dochter ipv haar te veroordelen en ze had nu een veel betere relatie gekregen met haar. Een vader biechtte bij het kruis tijdens de viering van Gods liefde dat hij spijt had dat hij geen liefde gegeven had aan zijn kinderen. Hij vroeg aan God zijn hart te vullen met liefde en kracht om zijn liefde te kunnen uiten naar zijn kinderen en te leren troosten. Indrukwekkend was dat.
Zondag 11 maart. Het is een historische kerkdienst want de nieuwe kerk: 8 leden (voorganger Pavel) is vandaag voor het laatst samen met de moederkerk met 30 leden (voorganger Tomas). Vanaf volgende week zal ze verdergaan als een zelfstandige kerk die wel samenwerkt met de moederkerk, oa in jongerenwerk. Wat een visie en geloof moet je daarvoor hebben. Dat inspireert me ook voor de preek die gaat over geloof en over hoe eenvoudige mensen de geschiedenis van hun land, hun familie kunnen veranderen door God toe te laten in hun leven en Hem te vertrouwen. Ook nu gebruik ik weer veel afbeeldingen.Ook vieren we een feestje omdat ik al 25 jaar werk in de Cirkve Bratrska-kerken. Ik krijg een grote taart met 25 erop die we na de dienst bij de koffie opeten. Ook lunchen we met elkaar. ’s Middags ga ik samen met Katka, een jonge arts, de stad in. Ze vertelt mij het indrukwekkende verhaal van haar lange treinreis (van Olomouc naar Praag) waarin zij in contact kwam met een jonge vent die bij haar in de coupé zat. Hij vertelde haar dat hij een zelfmoordpoging had gedaan omdat zijn meisje was verongelukt en hij niet meer wist hoe te leven. Zij had hem het evangelie verteld en iets van haar levensverhaal. Toen ze wegging, vroeg hij of ze een kruisje op zijn voorhoofd wilde maken als teken dat het leven sterker kan zijn dan de dood. Dat had ze gedaan. ‘Nu wil ik een kruisje’, zei ze tegen mij en dat gaf ik haar.
Maandag 12 maart.
Alweer de laatste dag. Ik heb nog een gesprek met Martina, die nu meewerkt in het organisatieteam; daar is ze blij mee. Dan hebben Yvona en ik nog wat tijd samen; er is nog zoveel te bespreken. We hopen dat we volgend jaar onze plannen kunnen uitvoeren: in mei 2008 een conferentie voor alle studenten van de ETS in Belec en in het najaar in Most. Karel heeft ook nog het plan om in Brno werk te gaan starten. We zien het wel.
We lunchen samen en dan is het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan.

Tenslotte
Het is toch weer een heel verhaal geworden en er is veel reden tot dank.
Het is voor de ETS een spannende tijd want er moeten zich minstens 18 studenten opgeven voor het nieuwe studiejaar anders wordt het een groot probleem mbt de financieën.
Wil je meer weten over het werk van de Stichting? Kijk dan op onze website
www.stichtingpraagselente.nl.
Hartelijke groeten.
Tony Kalma,
Tureluurlaan 24, 3722EC Bilthoven.